Najkrócej mówiąc: Nie. To jest data umownie przyjęta jako “Boże Narodzenie” kilkaset lat po domniemanym życiu Jezusa. Opiera się na pogańskich tradycjach świętowania zjawisk astronomicznych. O rzeczywistej dacie narodzin Jezusa i okolicznościach tego zdarzenia nie wiemy nic.
Obie biblijne opowieści o narodzeniu Jezusa nie dają żadnych wskazówek co do dnia i miesiąca tego zdarzenia. Autorzy tych opisów nie uświadomili sobie, że może to być ważne, skupiając się na tworzeniu alegorii i odniesień religijnych, w opisie nowego bóstwa. Na podstawie Ewangelii trudno jest nawet ustalić dokładnie rok narodzenia Jezusa – odniesienia wskazują, że było to albo w roku -4 p.n.e lub 6 n.e. Niechlujstwo tego opisu omawiamy o w innej Lekcji.
Dlaczego więc obchodzimy rocznicę narodzin Jezusa akurat 25tego grudnia? Najłatwiej to wyjaśnić wskazując na korelację tej daty z dniem zimowego przesilenia słonecznego, które dla starożytnych miało istotne znaczenie. Wtedy to Słońca zamiera w najniższym punkcie nad horyzontem na trzy dni i zaczyna się odradzać ku wiośnie. W Rzymie obchodzono z tej okazji ważne święto słoneczne, dies solis invicti nati („dzień narodzin niepokonanego słońca”), w którym czczono przesilenie zimowe jako symbol odrodzenia słońca, odrzucenia zimy i zapowiedzi odrodzenia wiosny i lata. Sol Invictus („Słońce Niezwyciężone”) był pierwotnie bogiem syryjskim, który później został przyjęty jako główny bóg Cesarstwa Rzymskiego pod panowaniem cesarza Aureliana. Jego święto jest tradycyjnie obchodzone 25 grudnia, podobnie jak wielu bogów związanych z przesileniem zimowym w wielu pogańskich tradycjach.
Wyraźnym wyrazem tej teorii jest adnotacja o niepewnej dacie dodana do rękopisu dzieła XII-wiecznego syryjskiego biskupa Jakuba Bar-Salibi. Pisarz, który to dodał, napisał:
Poganie mieli zwyczaj obchodzić tego samego dnia 25 grudnia urodziny Słońca, podczas których zapalali światła na znak uroczystości. W tych uroczystościach i hulankach brali udział także chrześcijanie. W związku z tym, kiedy doktorzy Kościoła spostrzegli, że chrześcijanie mają skłonność do tego święta, naradzili się i postanowili, że w tym dniu należy obchodzić prawdziwe Boże Narodzenie.
Zjawisko przesilenia zimowego znane było już w neolicie, a symbolika słoneczna przenikała całą starożytność. Wiele wskazuje na to, że tworząc postać Jezusa starożytni poeci kierowali się wskazówkami astrologicznymi i wsześniejszymi postaciami bogów kosmicznych, w szczególności egipskim Horusem, bogiem Słońca. Jezus ma w sobie wiele cech Horusa a w Jego symbolice wiele jest z religii egipskiej oraz z astrologii, o czym piszemy w innej Lekcji.
Drugi pogląd sugeruje, że 25 grudnia nawiązuje do dnia poczęcia Jezusa – dokładnie 9 miesięcy wcześniej. Równonoc wiosenną uważano za dzień stworzenia świata, a czwarty dzień stworzenia, kiedy zostało stworzone światło, uważano za dzień poczęcia Jezusa, tj. 25 marca. 25 grudnia wypada dziewięć miesięcy później.
Warto zapamiętać, że to astronomia wyznacza daty głównych świąt chrześcijańskich, a Jezus występuje w nich jako upostaciowanie Słońca. Szczególnie warto to pamiętać wtedy, gdy ktoś ze znajomych katolików będzie zazdrośnie atakował pogańskie wpływy w jakichś popularnych obrzędach, typu Halloween. Święta chrześcijańskie to święta pogańskie w nowym opakowaniu – po prostu – a Jezus ma w sobie wiele z bogów pogańskich. Niechętnie odnoszenie się do pogaństwa wśród katolików, szczególnie w Polsce, jest pozostałością po katolickim ekskuzywizmie – czyli zazdrosnym przekonaniu o wyższości chrześcijaństwa, posiadaniu jedynej prawdy i prawie do narzucania tej prawdy innym. Ta postawa doprowadziła w przeszłości i nadal prowadzi do przemocy na tle religijnym, niszczenia kultur pierwotnych i pogardy wobec wszystkiego co inne i obce. Niestety owa zazdrość cechowała Kościół od samego początku – dziś jednak zasługuje tylko na potępienie.
Czego nie powie Ci ksiądz? Że data Bożego Narodzenia została ustalona ze względu na wcześniejsze święta pogańskie i odwołuje się do symboliki Słońca. Nie powie Ci też, że rzeczywista data narodzenia Jezusa nie jest znana, gdyż Ewangeliści zapomnieli ją wymyślić.
Obraz: Bartolomé Esteban Murillo: Magowie adorujący dzieciątko Jezus.
Pamiętaj, że Twój komentarz może trafić do książki, więc przemyśl odpowiedź i podpisz się.