Najprościej jak się da: Nie. Słynny paragraf u Józefa Flawiusza, historyka żydowskiego piszącego dla Rzymian, który rzekomo miał potwierdzać istnienie Jezusa, okazał się późniejszym fałszerstwem.
Testimonium Flavianum, czyli jeden ustęp w tekście Historii Żydów Józefa Flaviusza stawiany jest jako koronny argument na potwierdzenie historyczności Jezusa. A jednak dziś większość biblistów i historyków starożytności zgadza się, że to późniejsza fałszywka. Ale co ciekawe, nie trzeba być jakimś wielkim znawcą źródeł, żeby to stwierdzić samemu, wystarczy odrobina wysiłku i krytycznego myślenia. A mianowicie wystarczy samemu na spokojnie przeczytać ten paragraf w kontekście paragrafu wcześniejszego i późniejszego – dziecko się zorientuje, że fragment dotyczący Jezusa po prostu nie pasuje do kontekstu. Ktoś go tam umieścił na siłę. Są nawet dość dobre teorie, kto.
Testimonium Flavianum w kontekście:
Ustęp poprzedzający:
Ustęp dotyczący Jezusa:
I był w tym czasie Jezus, człowiek mądry, jeśli godzi się nazywać go człowiekiem, działał on bowiem cuda i nauczał wśród tych, którzy z radością przyjmowali prawdę. Przyciągnął on do siebie wielu spośród Żydów i wielu spośród pogan. On to był Chrystusem. A kiedy Piłat, za namową pierwszych wśród nas mężów, skazał go na krzyż, ci którzy go miłowali nie opuścili go; ukazał się im on bowiem żyw ponownie na trzeci dzień, tak jak to boscy prorocy ten i dziesięć tysięcy innych cudów o nim zapowiedzieli. A plemię chrystian, od niego się zwących, nie zaginęło aż po dziś dzień.
Ustęp następujący:
Pamiętaj, że Twój komentarz może trafić do książki, więc przemyśl odpowiedź i podpisz się.